Bijna gaat de repetitie niet door omdat Nederland tegen Kameroen speelt op onze vaste repetitieavond. Gelukkig weet ik mijn spelers van het belang van deze één-na-laatste-repetitie voor de zomerstop te overtuigen. We gaan aan de slag met een doorloop. Eindelijk spelen we het stuk eens helemaal, in de lange versie. Met één speler minder die op vakantie is en die tijdens het spelen door anderen wordt vervangen. Voor het eerst kan ik de hele Mooie Onbekende in haar geheel zien.
We starten met weinig concentratie en zelfs met twee spelers minder, want één van de spelers is iets later. Regelmatig is de concentratie weg en schiet één van hen in de lach. Ondanks dat is het goed om op deze wijze te ontdekken wat er nog moet gebeuren. Duidelijk wordt dat het vierde bedrijf te lang is. Omdat we in de oneven bedrijven (1, 3 en 5) nogal wat hebben geschrapt is dat bedrijf buitenproportioneel lang. Daar zal ik samen met de dramaturg nog eens naar moeten kijken. Volgende week doen we nog een doorloop, dan hopelijk met iedereen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten