Als de kat van huis is...

Als de kat van huis is dansen de muizen op tafel, zei mijn moeder altijd. Even lijkt het er op dat dat ook bij De Mooie Onbekende is gebeurd. Tijdens mijn reis naar Rome heeft Dokter Kees, mijn dramaturg, de repetitie overgenomen en als ik op zondag terugkeer is er een mail. Of ik hem de volgende dag wil bellen als ik bekomen ben van Rome. Dat doe ik. Tijdens mijn afwezigheid heeft een uitgebreide discussie plaatsgevonden over het tijdpad en de haalbaarheid om het stuk over een week of vier (eind april) op de planken te zetten. De overgang van de eenakterversie naar een avondvullende versie blijkt moeilijker dan door ons ingeschat. Ik vraag hem of er ook een vertrouwenscrisis is maar hij verzekert me dat dat niet het geval is. Ik ben enigszins angstig omdat ik al eens eerder heb meegemaakt dat een groep bij een herneming van een stuk ernstig ruzie kreeg en sluimerende conflicten ineens boven kwamen. Maar dat is hier niet het geval. Dat blijkt ook als we de donderdag er op onder mijn leiding weer vergaderen en vervolgens repeteren. Iedereen verzekert me dat er op dat vlak niets aan de hand is. Iedereen wil graag met elkaar verder en nadat de lucht geklaard is repeteren we aan het tweede bedrijf. Het bedrijf waarin De Mooie Onbekende wordt aangerand door Lutter. We besluiten om de komende drie weken aan dit bedrijf te werken voor het Dialogenfestival op 16 en 17 april in Delft. Daarna gaan we verder met het hele stuk dat dan pas in september op de planken hoeft te staan. Ik ben opgelucht maar ik niet alleen, ook de groep is opgelucht dat de druk van de ketel is om het stuk eind april al te gaan spelen.