Voorafgaand aan de repetitie laat ik mijn spelers een scène zien uit de film De Jurk van Alex van Warmerdam. Een scène die sterk lijkt op de scène die wij aan het repeteren zijn. Een treinconducteur dringt binnen in de kamer van een jong meisje en dwingt haar dingen te doen en te zeggen die ze niet wil. De treinconducteur is net als Lutter in De Mooie Onbekende een regisseur van het spel dat hij samen met het slachtoffer speelt. De gelijkenissen zijn frappant.
We werken aan de scène, het tweede bedrijf van het stuk. Ditmaal met kledingstukken en requisieten. We schieten behoorlijk op. Aan het einde van de avond staat de scène goed in de steigers. Vooral de rol van de hond krijgt vanavond goed en duidelijk vorm. Nu is het alleen nog de teksten goed uit het hoofd leren en kunnen we de komende twee weken de puntjes op de i zetten voor het Dialogenfestival op 16 en 17 april in het Microtheater van theatergroep De Flits in Delft. We weten alleen nog steeds niet op welke avond we spelen. Dus daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten