Tegenslag

Dinsdag 11 juni komen we met zijn vijven bij elkaar om de tekst van het stuk te lezen. Petto is nog niet overtuigd van de kracht van het stuk. Ik merk dat ik het moeilijk vind om uit te leggen wat die kracht dan is. Het is een gevoel dat me zegt dat Philip Glass koopt een brood een goed stuk is, net zoals de andere twee stukken van dezelfde schrijver die ik heb geregisseerd. Maar waar hem dat precies in zit is zelfs mijzelf minder duidelijk.

We lezen het stuk en halverwege als de spelers er een beetje in zitten en de tekst begint te lopen moet ik van tijd tot tijd glimlachen en soms zelfs echt lachen. Het stuk heeft een dadaistische humor die me aan Wim T. Schippers doet denken. De tekst is wel erg kort. Zo'n vijf minuten kost het om hem helemaal te lezen. 

We praten. Petto is nog niet overtuigd. De anderen willen er graag voor gaan. Pim moest bij de muziek van Philip Glass denken aan de film Glas van Bert Haanstra. Ik laat een stukje daarvan zien op mijn iPad. Ook laat ik een mashup horen van de Daftbeatles, Heart of Glass van Blondie vermengd met muziek van Philip Glass. Beide zouden we kunnen gebruiken in de voorstelling.

Petto stelt voor om het stuk nogmaals te lezen, wat ook mijn idee is. We lezen het stuk een tweede keer en ik vind het nog sprankelender en intrigerender dan de eerste keer. We maken een afspraak voor een eerste repetitie op dinsdag 2 juli aanstaande. Maar Petto twijfelt nog steeds. Ik benadruk dat hij alleen mee moet doen als hij het zelf wil. Ook de andere spelers willen graag dat Petto mee doet en vragen hem om deze uitdaging aan te gaan. Iets te doen wat hij nooit eerder heeft gedaan.

Maar een paar dagen later belt Petto op. Hij heeft besloten niet mee te doen. Wil mij en de andere spelers niet teleurstellen maar wil tegelijk voorkomen dat hij halverwege of na de eerste drie of vier weken stopt. Ik geef hem gelijk. Maar het is nogal een tegenslag. Nu moet ik een vervanger zoeken voor de rol van de bakker.