Ditmaal start ik de repetitie met drie keer het stuk lezen. Dit wil ik iedere keer doen om de tekst en het samenzeggen er in te rammen. Ondanks het feit dat we dit keer maar met zijn drieën zijn, houd ik er toch aan vast.
Daarna gaan we opnieuw bewegen. Een aantal korte stukjes. Een stukje met een zelfgemaakte dans, samengesteld uit wat de drie spelers hebben gemaakt. Daarna met tekst. Het is een stuk tekst dat eigenlijk met vier personen tegelijk gezegd moet worden, maar dat leren we de afwezige Tweede Vrouw later wel aan.
Dan doen we de korte monoloog van Philip Glass waarbij de twee overgebleven spelers lange tonen zingen. Ziet er mooi uit. Ik maak van beide gerepeteerde scènes filmpjes met mijn mobiel zodat we het beter kunnen onthouden.
In het weekend ontdek ik dat het scenario van de nieuwste film van Roman Polanski, een van mijn favoriete filmregisseurs, is gebaseerd op een theaterstuk van David Ives. De film heet Venus in furs, gebaseerd op het boek van Leopold Sacher-Masoch, Venus im Pelz, en gaat over een regisseur op zoek naar een Wanda voor zijn toneelstuk. De vrouw die auditie komt doen lijkt niet alleen op Wanda maar ze lijkt haar zelf te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten